Dünyanın en büyük buzdağı olan ve Büyük Londra'nın iki katı büyüklüğünde olup yaklaşık bir trilyon ton ağırlığıyla bilim insanlarının yakın takibinde olan A23a, 30 yılı aşkın bir süredir deniz tabanında karaya oturmuş durumdaydı. Buzdağının kısa bir süre önce yeniden hareket etmeye başladığı (kendi etrafında dönmeye) ortaya çıktı.
A23A, YENİ BİR YOLCULUĞA ÇIKTI
İngiliz Antarktik Araştırmaları (BAS) uzmanları, A23a buzdağının Güney Orkney Adaları'nın kuzeyindeki konumundan kurtulduğunu doğruladı. Şimdi ise Güney Okyanusu'nda sürüklenmeye başlarken yeni bir yolculuğa çıktığı belirtildi.
BAS'ta kyanus bilimci olarak çalışan Dr. Andrew Meijers, A23a'nın sıkışıp kaldığı dönemlerden sonra tekrar hareket halinde olduğunu görmenin kendileri için heyecan verici olduğunu belirterek, "Antarktika açıklarında patlayan diğer büyük buzdağlarının izlediği rotayı izleyip izlemeyeceğini merak ediyoruz. Ve daha da önemlisi bunun yerel ekosistem üzerinde nasıl bir etkisi olacağını merak ediyoruz." dedi.
Buzdağı ilk olarak 1986 yılında Antarktika'nın Filchner Buz Sahanlığı'ndan kopmuştu. Daha sonra 2020 yılında kuzeye doğru yavaş yolculuğuna başlamadan önce Weddell Denizi'nde deniz tabanında karaya oturmuş olarak kaldı. Bu yılın şubat ayında buzdağı, bir deniz dibinin üzerinde dönen suyun nesneleri yerinde hapsettiği bir fenomen olan Taylor Sütunu'na hapsoldu. Bu durum A23a'nın yerinde dönmesini sağlayarak beklenen hızlı kuzeye sürüklenmesini geciktirdi.
Şimdi, tepedeki uydular tarafından çekilen görüntüler buzdağının serbest kaldığını doğruladı. BAS uzmanları şimdi buzdağının Antarktika Sirkumpolar Akıntısını takip ederek Güney Okyanusu'na doğru yolculuğuna devam etmesini bekliyor.
Bu akıntının onu Antarktika'ya bağlı Güney Georgia adasına doğru sürüklemesi muhtemel. Bu bölgedeki daha sıcak koşullar muhtemelen A23a'nın daha küçük buzdağlarına ayrılmasına ve sonunda erimesine yol açacak.
Buzdağı, uyduların yanı sıra RRS Sir David Attenborough gemisindeki araştırmacılar tarafından da inceleniyor. Gemide biyojeokimyacı olarak görev yapan Laura Taylor, buzdağının yerel ekosistemler üzerindeki etkisini incelemeyi umuyor. Taylor şunları söyledi:
"Bu dev buzdağlarının geçtikleri sulara besin sağlayabildiğini, aksi takdirde daha az verimli alanlarda gelişen ekosistemleri meydana getirebildiğini biliyoruz."
"Bilmediğimiz şey, belirli buzdağlarının, ölçeklerinin ve kökenlerinin bu süreçte ne gibi bir fark yapabileceğidir. Buzdağının rotasının arkasında, hemen bitişiğinde ve önünde yer alan okyanus yüzey sularından örnekler aldık. A23a'nın etrafında nasıl bir yaşam oluşabileceğini ve bunun okyanustaki karbonu ve atmosferle olan dengesini nasıl etkilediğini belirlememize yardımcı olacaklar."